ประเทศไทยเป็นประเทศที่อุดมสมบูรณ์ด้วยทรัพยากรนานาชนิดสมดังคำ กล่าวของพ่อขุนรามคำแหงมหาราชที่ว่า “ในนํ้ามีปลาในนามีข้าว” แต่ปัจจุบันคำ กล่าวนี้กำลังจะสูญสิ้นความหมายไป ทั้งนี้เพราะสภาพบ้านเมืองได้พัฒนาขึ้นตามกาลสมัย ทำให้สภาพของแหล่งนํ้าธรรมชาติ เช่น แม่นํ้า ลำ คลอง หนอง บึง ซึ่งเป็นที่อยู่อาศัยและเป็นแหล่งขยายพันธุ์ของปลาและสัตว์นํ้าเปลี่ยนสภาพเสื่อมโทรมและตื้นเขินยิ่งขึ้นทุกวัน อันเป็นสาเหตุหนึ่งทำ ให้ปริมาณปลาลดน้อยลงไม่เพียงพอแก่ความต้องการของพลเมืองที่เพิ่มจำ นวนขึ้นอย่างรวดเร็ว นอกจากนี้ปลายังเป็นอาหารจำ พวกเนื้อที่สำ คัญประจำ มื้อประจำ วันของคนไทยควบคู่ไปกับข้าวทั้งยังเป็นอาหารโปรตีนจำ พวกเดียวเท่านั้นที่พี่น้องชาวไทยได้พึ่งพาอาศัยเป็นอาหารหลักอยู่ เพราะอาหารประเภทเนื้อสัตว์อื่นๆ เช่น เนื้อหมู เนื้อวัวและเป็ด ไก่ นับวันจะหายากและทั้งราคาแพงยิ่งขึ้น หากเปรียบเทียบในด้านคุณค่าของอาหารประเภทเนื้อสัตว์แล้ว เนื้อปลามีคุณค่าทางโภชนาการสูง อีกทั้งเป็นอาหารที่ย่อยง่ายที่สุด นอกจากนี้ยังมีส่วนประกอบบางอย่าง เช่น กรดอะมิโน ซึ่งจำ เป็นต่อการเจริญเติบโตของร่างกายสูงกว่าอาหารในจำ พวกโปรตีนชนิดอื่นอีกด้วย
ลิ้งเว็ปแหล่งข้อมูล :http://www.phanom.ru.ac.th/%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%84%E0%B9%8C%E0%B8%84%E0%B8%A7%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%A3%E0%B8%B9%E0%B9%89/fish/planakow.pdf
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น